Budynek stanowi przykład mieszczańskiej architektury z przełomu XVI i XVII wieku. Podział architektury, bogata kamieniarka oraz rzadkie w mieszczańskiej architekturze układy przestrzenne może sugerować, że obiekt od początku pełnił funkcję rezydencji szlacheckiej. Pierwszym właścicielem był marszałek koronny Sebastian Lubomirski.
Kamienica wielokrotnie zmieniała właściciela. Był tez wielokrotnie zniszczona przez pożar czy działania wojenne. Posiada piękne ukształtowane elewacje, których siedem okien piętra ujętych jest w kamienne uszate, z belkowaniem obramowania. W sieni na parterze okna ukształtowane są półkoliście. W latach siedemdziesiątych XX w. odrestaurowany została na potrzeby biblioteki publicznej noszącej imię Józefa Szujskiego, historyka związanego z Sądecczyzną. Testamentem przekazał on miastu Nowy Sącz swój księgozbiór, który stał się fundamentem zbiorów bibliotecznych miasta. W 2020 r budynek został częściowo odrestaurowany. Przywrócono historyczny charakter obiektu. Poprawiono estetykę.
Opis powstał dzięki Panu Arturowi z Nowego Sącza
