We wsi królewskiej Tatary za mostem na Bystrzycy od XVI wieku wzmiankowana była karczma Budzyń, zapewne drewniana, po zniszczeniu podczas najazdu szwedzkiego, odbudowano obiekt murowany pod nazwą Czerwoną Karczmą. Budynek został założony na typowym rzucie litery T. z częścią mieszkalno-wyszynkową w skrzydle frontowym i ze stykającym się z nim „stanem” mieszczącym niegdyś boksy dla koni i ekwipaży przez większość XIX wieku. Ten charakterystyczny typ budowli zanikał jednak w całej Polsce wraz z podupadaniem osobowego transportu konnego. W 1923 roku utworzono fabrykę gwoździ i drutu „Tatary” i dokonano adaptacji budynku do potrzeb produkcyjnych.
Po II wojnie światowej dokonano nacjonalizacji majątku ostatnich właścicieli i karczma została upaństwowiona z przeznaczeniem na cele mieszkalne. W 1952 roku uległa pożarowi. W 1967 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków A /268. Natomiast w 1972 i 1976 roku część frontowa przeszła generalny remont, a w 1991 r. dach pokryto dachówką cementową.
https://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/czerwona-karczma-fabryka-gwozdzi-i-drutu-w-lublinie/
