Renesansowy okazały dom wzniesiony jako dwór książąt brzeskich, oraz poborcy podatkowego zbudowany został w latach 1605-1606, prawdopodobnie przez pochodzącego z Legnicy budowniczego Hansa Lucasa. Wnętrza wykańczane były w latach 1607-1612 z inicjatywy księcia brzeskiego Jana Chrystiana. W roku 1766 przebudowano dach budynku na dwuspadowy, likwidując okazałe manierystyczne szczyty i facjaty. W latach 1826-1945 w budynku mieściła się siedziba sądu królewskiego. W poł. XIX w. we wnętrzu wprowadzono wtórne podziały. W roku 1933 do elewacji tylnej dostawiono prostokątny aneks klatki schodowej. W czasie działań wojennych w 1945 roku budynek został silnie zniszczony. W latach 1980-1992 przeprowadzono jego odbudowę z przeznaczeniem na siedzibę biblioteki. W czasie odbudowy zrekonstruowano dach ze szczytami i facjatami nawiązującymi do widoku znanego z przekazów ikonograficznych, pochodzących z ok. poł. XVIII w.
Opis powstał dzięki Pani Violetcie ze Strzelina
