Tczewski wiatrak przy ul. Wojska Polskiego jest zabytkiem wyjątkowym. Znajduje się praktycznie w centrum miasta, na miejscu innego obiektu tego typu z 1806 roku. Zbudowany około 1852 roku obecny wiatrak jest konstrukcją drewnianą z podstawą murowaną. Obiekt posiada bardzo rzadko spotykane pięcioramienne skrzydło. Typ wiatraka to holender głowicowy, charakteryzujący się nieruchomym murowanym korpusem o podstawie sześcioboku, na którym mocowana jest obracana na łożysku bryła dachowa ze śmigłami. Na czapie po przeciwległej stronie w stosunku do dużych skrzydeł znajduje się wiatraczek, który za pomocą przekładni zębatych wykonanych z drewna regulował samoczynnie ustawienie się czapy w stosunku do wiatru. Drewniana czapa poruszała się na żeliwnych rolkach posuwających się po żeliwnym pierścieniu umocowanym na nieruchomej części wiatraka. Co ciekawe na pergaminowych rysunkach z 1891 roku widać wyraźnie, że tczewski wiatrak miał tylko 4 śmigi. W 1899 obok wybudowano pomieszczenia dla pracowników zatrudnionych w młynie. W tym samym roku powstał spichlerz, który – niestety – dzisiaj już nie istnieje. Kolejne dokumenty pokazują jak zabudowano otoczenie wiatraka. Przez wiele lat właścicielem posesji byli Fryderyk i Amanda Szulcowie. Rozbudowę siedliska młynarza zakończono w 1917 roku. Do dzisiaj wygląd wzgórza wiatracznego i jego otoczenia nie zmienił się. Został on zrekonstruowany w 1950 r., a od 1983 r. był własnością prywatną. Ostatnie kilka lat stał opuszczony, a jego konstrukcja ulegała powolnej degradacji.
W styczniu 2023 został wykupiony przez Urząd Miejski w Tczewie.
Opis powstał dzięki Panu Łukaszowi z miejscowości Tczew
