Przy ul. Straszewskiego 21-22, w centrum starego Krakowa, naprzeciwko Plant, blisko głównej siedziby Uniwersytetu Jagiellońskiego, nieopodal Wzgórza Wawelskiego i z widokiem na Kopiec Kościuszki, znajduje się klasycystyczna, elegancka, piękna, ale mocno nadgryziona zębem czasu, zakurzona i zniszczona kamienica. Mieści się w niej siedziba jednej z najbardziej prestiżowych i znanych w Polsce uczelni artystycznych: Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego (do 2017 roku pod nazwą: Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego).
Właściwie jest to obiekt złożony z dwóch połączonych ze sobą kamienic. Kamienice zostały zbudowane w drugiej połowie XIX wieku, znajdowały się w nich mieszkania, a w 1903 roku zaczęły służyć szkolnictwu, zostały siedzibą męskiego seminarium nauczycielskiego, z salą gimnastyczną i wewnętrznym dziedzińcem. W latach 80. XX wieku obiekt stał się własnością Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego. W 1987 roku rozpoczęła się wielka inwestycja: przebudowano cały budynek wg projektu znanego krakowskiego architekta Romualda Loeglera, tworząc sale zajęć, pomieszczenia biurowe i sale teatralne: Scenę 210 i uroczyście otwartą dla studentów i publiczności 12 października 1998 roku Scenę im. St. Wyspiańskiego, która była pierwszą nowo wybudowaną po II wojnie światowej salą teatralną w Krakowie. Na początku XXI wieku odnowiono elewację obiektu, m.in. wymieniono stolarkę okienną. Wszystkie prace odbywały się pod nadzorem konserwatora zabytków.
Opis powstał dzięki Pani Sylwii z Krakowa.
