Ruina przedstawia pozostałości średniowiecznego zamku, wielokrotnie wzmiankowanego w źródłach historycznych.
Na zamku rezydowali książęta ze śląskiej linii Piastów. Pierwsza ciężka próba wojenna miała miejsce podczas oblężenia miasta przez wojska węgierskie króla Macieja Korwina w 1488 roku. W 1642 roku na zamku uparcie broniła się załoga szwedzka, ulegając jednak ciężkim bombardowaniom i szturmom wojsk cesarskich. Wtedy twierdza poważnie ucierpiała. w XVIII wieku zostały wykorzystane przy wznoszeniu kościoła ewangelickiego. Pozostałości zamku zaadaptowano na słodownię, a w 1747 roku w oparciu o zamkowe mury wzniesiono kościół ewangelicki o nazwie „Zamek Boży”.
Po II wojnie światowej kościół sukcesywnie popadał w ruinę. Do chwili obecnej zachowały się fragmenty murów obwodowych budowli, wieża dzwonna bez kopuły i schodów z licznymi ubytkami w elewacji. Wnętrze stanowi odkryty plac, w ostatnim czasie uprzątnięty i wyrównany. Z wyposażenia dawnego kościoła zachowały się nieliczne fragmenty płyt epitafijnych i rzeźb wykonanych z piaskowca oraz elementów ozdobnych. To jedyna budowla w centrum Szprotawy pozostająca w takim stanie.
Opis powstał dzięki Panu Maciejowi oraz Pani Izabeli ze Szprotawy.
Skan 3D – https://www.youtube.com/watch?v=0hWpgJC9WbI
