Wieża ciśnień została wzniesiona w 1915 r. jako integralny element sieci wodociągowej.
Do 2013 r. stabilizowała ciśnienie wody w Górze. Od tego czasu stoi nieużytkowana, ale jest znaczącym elementem w architekturze miasta.
Nigdy nie była remontowana i przebudowywana, nie ucierpiała też w czasie II wojny światowej – a to sprawiło, że zachowała autentyczną formę architektoniczną, łączącą elementy historyzmu i modernizmu.
Jest to także jedyny obiekt w mieście, na którym widnieje, wyryty w piaskowcu, herb Góry – św. Katarzyna Aleksandryjska z atrybutami swego męczeństwa.
Wieża ciśnień jest obiektem wolnostojącym, sześciokondygnacyjnym, o ośmiobocznym cokole. Wysokość wieży wynosi 38 m, wewnętrzna średnica wieży – 9 m, a średnica kopuły w najszerszym miejscu to 13,52 m.
Z parteru na kolejne kondygnacje wiodą schody żelbetowe, ślimakowe, liczące 127 stopni.
Na szóstej kondygnacji znajduje się zbiornik wodny, a umiejscowione naokoło okna umożliwiają oglądanie panoramy miasta i okolic.
Myślę, że warto uratować ten obiekt, tym bardziej że jeszcze znajduje się w takim stanie, który nie wymaga kilkumilionowych nakładów na renowację i przystosowanie do nowej roli.
Opis powstał dzięki pani Elżbiecie z Góry.