Park dworski krajobrazowy założony w XIX w. przy zespole dworskim w Rzeczycy. Część dawnego majątku ziemskiego. Park o powierzchni około 3 ha, położony w centrum wsi Rzeczyca, w sąsiedztwie doliny strugi Rzeczycy, położonej w odległości około 150 m od północnych granic parku. Układ kompozycyjny częściowo zatarty, ale czytelny. Granice parku wyraźne, założenie częściowo ogrodzone. Oryginalny układ alejek zatarty po II wojnie światowej, obecny ma pochodzenie współczesne. W północnozachodniej części parku, w miejscu rozebranego w 1962 r. dworu, znajduje się współczesny budynek – dawny zakład włókienniczy pozbawiony walorów zabytkowych, wydzielony ogrodzeniem z siatki. W parku znajdowało się kiedyś kilka lei drzew, obecnie częściowo lub całkowicie nieistniejących. Układ wodny składa się z przecinającego założenie cieku wodnego, prowadzącego w kierunku strugi Rzeczycy, oraz położonego w jego ciągu zbiornika wodnego. Występuje znaczna liczba starodrzewu, w tym dęby szypułkowe, graby pospolite, jesiony wyniosłe, lipy drobnolistne, modrzewie europejskie, topole kanadyjskie, wiązy szypułkowe. Łącznie w granicach parku znajduje się 6 pomników przyrody.
Opis powstał dzięki panu Michałowi z Rzeczycy.
