Park ten jest częścią dawnego zespołu dworsko-parkowo-folwarcznego pochodzącego z II poł. XIX w. Cześć parkowa odgrodzona od dworu nie przypomina już dawnego założenia historycznego. Przez lata był zarządzany dość nieumiejętnie, ale pomimo to był i jest dla mieszkańców ważnym miejscem. To tutaj odbywały się spotkania wiejskie, różnego rodzaju uroczystości a sąsiedztwo drewnianego kościoła z ok. XVIII w. tylko temu sprzyjała. Niegdyś piękny z aleją grabową sadzawką i piękną roślinnością cieszył swym pięknem, dziś to tylko strzępy tamtego założenia. Pozostała roślinność wymaga pielęgnacji związane to jest też z wycinkami starego drzewostanu a i wielu uzupełnień. Znajdujący się we wschodniej części parku staw nie przypomina dawnej sadzawki. Obecnie jest zarośnięty, trudno dopatrzeć się tu tafli wody. Spacer po parku to przeprawa przez zarastające ścieżki w ciągu dnia. Jest to teraz „smutne miejsce”, kiedyś częściej odwiedzane dziś popada w zapomnienie i zarasta. Przykro patrzeć jak historia tego miejsca i wielu wspomnień mieszkańców odchodzi w zapomnienie.
Opis powstał dzięki Pani Katarzynie z Czermina
