Zbąszyńska Wieża Bramna oraz zamkowe kazamaty to przestrzeń historycznego świadectwa Zbąszynia. Gród ten powstał przypuszczalnie w X w celem ochrony ważnej przeprawy przez rzekę na popularnym szlaku komunikacyjnym prowadzącym z Poznania przez Gubin na Łużyce. Pierwsza wzmianka dokumentująca funkcjonowanie ośrodka Zbansin pochodzi z roku 1231 i przywołuje imię miejscowego kasztelana Ciecierada. Niezwykle istotnym faktem dziejów miasta jest to, że jeden ze spadkobierców majątku rodziny Zbąskich, kasztelan bydgoski Abraham Ciświcki rozbudował siedzibę rodu do bastionowej rezydencji typu palazzo in forteza w 1627. Marzenie i ekstrawagancki pomysł zostały zrealizowane przez hobbystę i amatora architektury oraz budownictwa. Zbąszyńska fortyfikacja stanowiła jedyne tego typu założenie obronne w Wielkopolsce, z upływem czasu jednak zaniedbywana i dewastowana przez przelewające się na przełomie całego XVIII wieku wojska popadła w zupełną ruinę. Wieża bramna, kazamaty oraz wały obronne pozostały do dzisiaj czekając na swoje kolejne życie.
Opis powstał dzięki Panu Ireneuszowi z miejscowości Zbąszyń
