Park dworski powstały po 1864 r. w wyniku przebudowy i rozbudowy kwaterowego ogrodu ozdobnego i użytkowego powstałego w XVI lub w XVII w. i rozwijanego w wieku XVIII. W I połowie XIX w. Kobylany należały do Kozłowskich, którzy dokonali tu wielu nasadzeń. Po roku 1864 majątek został uprzemysłowiony. Wzniesiono wówczas w pobliżu dworu gorzelnię (przy stawach, na północny-zachód od dworu), a w części gospodarczej w pobliżu dworu – wiatrak. W obrębie dawnych ogrodów dokonano zasadniczego przekształcenia wnętrz usuwając część dawnych alei, a istniejącą roślinność wzbogacając o nowe nasadzenia dokonywane w duchu krajobrazowym. W ten sposób regularny dotąd ogród zamieniono w nieregularny park, w którym posadzono wówczas różne gatunki rzadkie w tych okolicach. Niestety wskutek II WŚ zniszczeniu uległy zabudowania, trawniki oraz aleje parkowe. Szkoła podstawowa, w 1969 roku przejęła nowy budynek oraz teren parku i dawnego sadu. Północno-wschodnia, niekonserwowana i dość podmokła część parku zarosła młodym lasem i krzewami, a stawy położone na północny-wschód od parku znajdują się tam obecnie żeremia bobrów oraz miejsca lęgowe kaczek, stawy powoli zanikają.
Opis powstał dzięki Pani Katarzynie z Kobylanów
