Ruiny kościoła w Trzęsaczu to pozostałość po wybudowanym na przełomie XIV i XV wieku gotyckim kościele pw. św. Mikołaja, który został wzniesiony jako świątynia murowana, prawdopodobnie na miejscu XII-wiecznego kościoła drewnianego. Budynek był wielokrotnie przebudowywany i remontowany. Pierwsze podania, dotyczące jeszcze drewnianego kościoła, mówią, iż znajdował się w centrum wsi i oddalony był o 1800 m od brzegu. W 1750 roku pojawiła się w kronikach parafialnych pierwsza pewna wzmianka o odległości budynku od brzegu – 58 m. Wtedy też podjęto pierwsze próby ochrony świątyni przed zjawiskiem abrazji, niestety bezskuteczne. Ostatnie nabożeństwo w kościele odbyło 2 marca 1874 r., po czym 5 m-cy później, ze względów bezpieczeństwa świątynię zamknięto.
W 1891 r. w wyniku podmywania klifu ukazały się pierwsze kamienie fundamentowe, natomiast w 1900 r. morze zabrało pierwszy fragment przypory. W nocy z 8 na 9 marca 1901 r. runęła ściana północna. Przez kolejne dziesięciolecia morze zabierało kolejne fragmenty kościoła. Ostatnie osunięcie części świątyni miało miejsce w 1994 r.
Z ruinami wiąże się również legenda o Zielenicy, syrenie, którą pewnego dnia wyłowił z morza rybak i zakochany uwięził w swoim domu. Zielenica niebawem umarła z tęsknoty za morzem i została pochowana na przykościelnym cmentarzu. Jej ojciec Bałtyk, by odzyskać ciało córki, mozolnie, metr po metrze wdzierał się w głąb wioski, zbliżając się nieubłaganie do budynku kościoła. Legenda mówi, że kiedy brzeg morski był zaledwie o 1 metr od Świątyni, odprawiono tam ostatnie nabożeństwo, a potem Kościół zamknięto. Morze wkrótce do niego dotarło, zabierając ze sobą kolejne jego ściany.
Pozostałości świątyni w Trzęsaczu są jedną z największych atrakcji turystycznych Polski oraz najstarszym i najważniejszym zabytkiem historycznym Gminy Rewal. Będąc symbolem całego regionu, ruiny widnieją w herbie gminy, co świadczy o ich ogromnym znaczeniu dla lokalnej społeczności. Ruiny kościoła w Trzęsaczu to jedyna tego typu atrakcja w Europie.
Opis powstał dzięki Pani Magdalenie z Rewala
