Brama Wodna to jedyna z zachowanych średniowiecznych bram miejskich Grudziądza. Bramę wzniesiono już na początku XIV wieku, by umożliwić dogodne przejście w kierunku zamku krzyżackiego. Brama Wodna spaliła się podczas pożaru w 1659 roku i ponownie w 1945 roku. Obecny kształt nadała jej odbudowa w latach 1953-55. Budynek stanowi bardzo charakterystyczny element niezwykłej panoramy miasta, którą tworzy monumentalny zespół spichlerzy, znajdujący się w zaszczytnym gronie Pomników Historii. Jego wartość ma jednak znacznie większy zasięg, bowiem Brama „leży” także na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego. Codziennie przechodzą przez nią mieszkańcy i turyści. Brama to niekwestionowana wizytówka miasta, która wymaga troski i porządnego liftingu. Poprzez swoje usytuowanie w historycznym centrum, stanowi nie tylko ciekawy obiekt architektoniczny, ale jest także miejscem spotkań; miejscem, którego nie sposób ominąć, chcąc zwiedzić Grudziądz. Jest ona też usytuowana obok Wiślanej Trasy Rowerowej.
Opis powstał dzięki Panu Karolowi i Panu Mateuszowi z Grudziądza.
