„Czarny krajobraz” (- Dzieciom Zamojszczyzny z czasów II wojny światowej) to symboliczny cmentarz-epitafium dzieci z Zamojszczyzny, które zginęły w wyniku działań wojennych.

„Czarny krajobraz” jest jednym z najbardziej znanych asamblaży autorstwa Władysława Hasiora. Artysta w niekonwencjonalny sposób porusza wrażliwość odbiorców, upamiętniając szczególnie okrutną historię, która spotkała dzieci, określane dziś mianem „Dzieci Zamojszczyzny”.

„Czarny krajobraz”( – Dzieciom Zamojszczyzny z czasów II wojny światowej) to symboliczny cmentarz-epitafium dzieci z Zamojszczyzny, których szczątki i prochy spoczywają w bezimiennych mogiłach. Artysta wykorzystał dziecięcy wózek, któremu nadał przejmujący wydźwięk, wypełniając go ziemią, krzyżami oraz świecami. Całość symbolizuje cmentarz dzieci z Zamojszczyzny, które zginęły w wyniku działań wojennych.

„Dzieła Władysława Hasiora są uniwersalne. Są także bardzo polskie. Związane z Podhalem – z jego kulturą, wiarą, historią, przyrodą, z tym, co decyduje o pracy, określa rytm życia, co należy do tradycji i współczesności tego terenu – mają znaczenie powszechne. Nie jest ono elementem dodatkowym, występującym obok innych, lokalnych wartości. Przeciwnie. Wszystko, co Hasior robi, zawiera cechy ogólne”. Zacytowane tutaj słowa Mariusza Hermansdorfera ze wstępu do katalogu wystawy artysty wydają się trafną syntezą jego twórczości.
Władysław Hasior, jego dzieła, życie, cała twórczość stanowi inspirację dla wielu współczesnych artystów. Powrót na ekspozycję asamblażu „Czarny krajobraz”, może na nowo rozpocząć kulturalny dialog.

Opis powstał na podstawie informacji przekazanych w zgłoszeniu konkursowym