Pałac w Oleśnicy Małej jest jednym z największych na Dolnym Śląsku.
W XIII w. był to zamek myśliwski księcia Henryka Brodatego. Do 1312 r. istniała tu pierwsza komandoria Templariuszy na Dolnym Śląsku. Następnie do 1810 r. był we własności zakonu joannitów. W 1814 r. Król pruski Fryderyk Wilhelm III ofiarował Oleśnicę Małą Hansowi Davidowi Ludwigowi hr. Yorck von Wartenburg (1805-1865), który w latach 1815-1820 rozbudował pałac. Kolejnym właścicielem był Heinrich hr. Yorck von Wartenburg (1861-1923), który w latach 1904-1905 dokonał kolejnej rozbudowy. Obiekt jest częścią zespołu klasztornego joannitów, później pałacowego. W jego skład wchodzą jeszcze park, kościół pw. św. Wawrzyńca oraz mauzoleum rodziny York von Wartenburg, obecnie kaplica z 1828 r.
W prawym skrzydle pałacu mieści się Zakład Doświadczalny Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. Zakład w budynku urządził biura, mieszkania pracowników i pracownie naukowe. Zakład w dalszym ciągu jest właścicielem zabytku.
Opis powstał dzięki zaangażowaniu mieszkańców Oleśnicy Małej.
