Dwór odwołujący się do tradycji włoskiej willi renesansowej. Budynek murowany z cegły, parterowy, nakryty niskim dachem czterospadowym, z ryzalitami (frontalnymi skrzydłami nakrytymi niskimi daszkami dwuspadowymi), pomiędzy którymi, na środku, znajduje się wejście.
W tympanonach wieńczących ryzality znajdują się herby Jastrzębiec (Józefa Wykowskiego) i Leliwa (prawdopodobnie żony Wykowskiego).
Po zachodniej stronie ryzalit środkowy zwieńczony trójkątnym frontem, również z herbami Jastrzębiec i Leliwa w tympanonie (tym razem zestawionymi razem). Przy nim dobudowany po 1945 roku aneks. Aneksy w obu krótszych elewacjach dworu zachowały pierwotny charakter. Okna w dekoracyjnych ramach. Ścianka kolankowa, ozdobiona charakterystycznymi dla eklektycznej architektury płycinami z okrągłymi świetlikami.
Opis powstał dzięki Panu Józefowi z Tarnowa.
