Ten poforteczny budynek nawiązuje do historii miasta. W 1739 r. Austriacy utworzyli tu Twierdzę Koźle a wokół miasta powstały umocnienia ziemne w kształcie gwiazdy ośmioramiennej. Kiedy miasto zostało zajęte przez wojska pruskie, Król Fryderyk II Wielki kontynuował rozbudowę twierdzy, świadom jej strategicznego położenia nad Odrą. Twierdza wystawiona została na prawdziwą próbę w 1807 r. kiedy to od stycznia do czerwca opierała się oblegającej ją armii Napoleona Bonapartego. Prusacy ostrzeliwani byli rozżarzonymi kulami, cierpieli głód, szerzący się tyfus, wielu zdezerterowało. Wśród załogi twierdzy znajdowała się także duża liczba Polaków, oczekujących nadejścia Legionów Polskich. Twierdza choć ostatecznie skapitulowała, nigdy nie została zdobyta. Przed wkroczeniem wojsk francuskich „uratował” ją pokój w Tylży. Kiedy w 1873 roku podjęto decyzję o likwidacji twierdzy, rozebrano umocnienia ziemne a na ich miejscu powstały planty miejskie – zabytkowy już park.
Dziś, patrząc na całkiem dobrze zachowany budynek magazynu artyleryjskiego zlokalizowany w centralnej części plant (niegdysiejszych wałów i umocnień twierdzy) w pobliżu reduty Większyckiej, można oczami wyobraźni przenieść się kilka wieków wstecz i zastanowić się nad losem żołnierzy Generała Dawida von Neumanna pochowanego zresztą nieopodal na Bastionie Reńskowiejskim.
To były jedne z najbardziej burzliwych czasów w historii miasta. Ale na tyle interesujące, że stanowią dziedzictwo niematerialne. Historia oblężenia Twierdzy Cosel z 1807 r. przedstawiana jest kolejnym pokoleniom mieszkańców Kędzierzyna-Koźla i turystom w czasie „Dni Twierdzy Koźle”. W oparciu o to dziedzictwo, na terenie miasta działa Kozielskie Stowarzyszenie Rekonstrukcji Historycznych tzw. grupa rekonstrukcyjna – Królewsko-Pruskiego Regimentu Garnizonowego von Lattorff.
Opis powstał dzięki Pani Beacie z Kędzierzyna – Koźle
