Obiekt zlokalizowany jest na terenie dzielnicy Bojary w Białymstoku. Jest usytuowany u zbiegu ul. S. Staszica i Koszykowej.
Powstał w końcu XIX wieku, na działce wydzielonej w 1896 roku, którą od Aleksandra Kocha nabyła Berta Beygert.
Berta Beygert była córką i żoną tkacza. Była właścicielką domu do 1932 roku, kiedy to sprzedała ją Marii Emilii Kluge. Po wojnie właścicielem domu był Edward Hermanowski. W 1982 roku był we własności Zarządu Budynków Mieszkalnych.
Budynek prezentuje typ domu małomiasteczkowego, wielorodzinnego, popularnego w Białymstoku w końcu XIX i początkach XX wieku.
Dodatkowe drzwi w elewacji frontowej wskazują na wprowadzenie do budynku obok funkcji mieszkaniowych również funkcję handlową lub usługową.
Prostopadłościenna bryła budynku pokryta jest dachem dwuspadowym. Pierwotnie pokryty był dachówką ceramiczną, zmienioną w katach 60. na eternit. Ściany konstrukcji zrębowej pozostały nieoszalowane, węgły obito deskami. Bardziej dekoracyjny szalunek zachował się w szczycie wschodnim.
Budynek niesie wartość historyczną i architektoniczną.
Dom przy Koszykowej 1 już niejednokrotnie był miejscem działań społecznych i kulturalnych. Znajduje się w świetnej lokalizacji. W sąsiedztwie działają stowarzyszenia wspierające niepełnosprawnych oraz galeria sztuki. Obiekt miał być Bojarskim Domem Kultury. Organizowano tu koncerty i potańcówki.
Opis powstał dzięki mieszkankom Białegostoku.
