Park dworski krajobrazowy założony w XIX w. przy zespole dworskim w Rzeczycy. Część dawnego majątku ziemskiego. Park o powierzchni około 3 ha, położony w centrum wsi Rzeczyca, w sąsiedztwie doliny strugi Rzeczycy, położonej w odległości około 150 m od północnych granic parku. Układ kompozycyjny częściowo zatarty, ale czytelny. Granice parku wyraźne, założenie częściowo ogrodzone. Oryginalny układ alejek zatarty po II wojnie światowej, obecny ma pochodzenie współczesne. […]

Modrzewiowy spichlerz wybudowany w 1777 roku stanowi niezwykle rzadki podworski zabytek architektury drewnianej. Jest to trzykondygnacyjny budynek o konstrukcji zrębowej, podmurowany, zbudowany na planie wydłużonego prostokąta z modrzewiowych bali. Budynek posiada stromy dwuspadowy dach, a dodatkową ochronę stanowi okap wsparty na belkach stropowych dzielących pierwszą i drugą kondygnację. Dach oraz okap przykryte są gontem. Wejście do budynku stanowią solidne pojedyncze drzwi, nabijane ćwiekami, z żelaznym zamkiem, dodatkowo

Pałac zbudowany około 1800 roku według projektu Jakuba Kubickiego. Inicjatorem budowy był Stanisław Małachowski (współtwórca Konstytucji 3-go maja oraz marszałek Sejmu Czteroletniego). Pałac jest przykładem stylu klasycystycznego już z założenia palladiańskiego popularnego w XVIII wieku w Polsce i wielu krajach Europie. Obiekt złożony jest z budynku głównego, oraz połączonych z nim dwóch ćwierćkolistych galerii. Jedna z nich (wschodnia) łączy się z pawilonem. Wejście główne poprzedzone

Pałac jest integralną częścią kompleksu parkowo-pałacowego. Pałac jest dla Złoczewian miejscem pamięci, dumy i tradycji. To dawna siedziba Szlacheckiej rodziny Ruszkowskich, okrzyknięta jednym z najciekawszych zabytków powiatu. Pałac od pokoleń służy Mieszkańcom Gminy Złoczew, jak kameleon zmieniając swoje funkcję użytkowe. Opis powstał dzięki pani Weronice ze Złoczewa.

Pałac Schlösserów został wybudowany w stylu klasycystycznym przez jednego z największych fabrykantów Fryderyka Mateusza Schlössera i stanowił pierwszą siedzibę tej rodziny w Ozorkowie. Powstał w II ćwierci XIX w. obok pierwszej, nieistniejącej już przędzalni Schlösserów. Budynek na planie prostokąta posiada na froncie liczne pilastry znajdujące się między jego oknami. Sześć wysokich pilastrów znajdujących się w symetrii do osi wejścia jakby wspiera fronton. We frontonie znajduje się półokrągłe okno,

Karczma wybudowana w XVIII w. Początkowo była własnością królewską, w I połowie XIX w. rządowa, a od 1839 r. prywatną dziedziców Rzeczycy. Budynek o rzucie w kształcie litery „T”, murowany i otynkowany. Z tyłu przylega późniejsza dobudówka. Na wszystkich ścianach widoczne gzymsy wieńczące. Dach wielospadowy, kryty blachą. Karczma zlokalizowana w centrum najstarszej części wsi Rzeczyca – ulicówki przy ul. ks. Jędrzeja Kitowicza. Budynek jest jedyną zachowaną zabytkową karczmą na terenie

Rynek T. Kościuszki wraz z przyległymi ulicami Kozią i Żabią znajdują się w centralnej części miejscowości Bolimów, przy drodze wojewódzkiej nr 705. Dookoła placu głównego, znajduje się zwarta, w większości jednopiętrowa, zabudowa mieszkalna. W centrum placu rynkowego znajduje się pamiątkowy krzyż poświęcony pamięci partyzantów poległych w bitwie nad Rawką w sierpniu 1943 r. Na rynku odnajdujemy również niecodzienną pamiątkę z okresu I wojny światowej: gong strażacki skonstruowany z przeciętej

Neoklasycystyczny dwór w Trzepnicy został wybudowany najprawdopodobniej w I połowie XIX wieku. W II połowie stulecia rozbudowano go poprzez dodanie skrzydeł. Jest to budynek murowany z cegły na planie prostokąta, parterowy z piętrowym ryzalitem umiejscowionym symetrycznie pośrodku budynku oraz pięterkiem od strony północnej dobudowanym w XX wieku. Od strony południowej w ryzalicie umiejscowiono czterokolumnowy portyk z balkonem. Układ wnętrza budynku dwutraktowy. Dach obecnie pokryty papą. Powierzchnia zabudowy 450 m, wysokość obiektu

Dworzec kolejowy zwany stacją „Południowa”  to stacja położona w Zduńskiej Woli Karsznicach na węźle magistrali węglowej Śląsk- Porty. Stacja pełniła również funkcję połączenia Osiedla Karsznice z miastem Zduńska Wola (odległość do centrum miasta ok 8km). W latach powojennych była głównym miejscem połączeń kolejowych mieszkańców osiedla. Ze stacji kursowała kolej miejska, zwana „Pendlem” lub „Łajką”, z której korzystała większość mieszkańców osiedla. Jeszcze w latach 90-tych ubiegłego wieku,

Budynek dworcowy jest jednym z ostatnich zachowanych w Polsce przykładów budownictwa kolejowego w stylu dworkowym, charakterystycznego dla okresu międzywojennego. Sąsiedztwo parku miejskiego sprawia, że cała stacja wraz z budynkiem dworcowym są niewątpliwie wyjątkowo urokliwym obszarem miasta Rawa Mazowiecka. Wewnątrz budynku znajdują się między innymi hol, pomieszczenie służbowe dyżurnego ruchu z urządzeniami zabezpieczenia ruchu kolejowego poczekalnia i kasa biletowa pasażerska oraz kasa towarowa. Pierwotnie stacja