Zachowane dziewiętnastowieczne części stroju Lajkonika należą do najstarszych w Polsce. Wybrane części stroju Lajkonika używane były jeszcze w 1904 roku, do czasu, gdy zastąpiono je kostiumem wykonanym według projektu Stanisława Wyspiańskiego. Artefakty te są materialnym świadectwem unikalnej krakowskiej tradycji sięgającej XIII bądź XIV wieku. Konserwacja zachowanych części stroju Lajkonika pozwoli zachować materialne źródła do ustnej ludowej tradycji podtrzymywanej od kilkuset lat w Podwawelskim Grodzie. Współcześnie została ona uznana za skarb niematerialnego dziedzictwa kulturowego miasta (potwierdzony wpisem na krajową listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa).