Jeden z pierwszych dworców kolejowych na dolnym śląsku na stacji węzłowej. Pochodzący z czasów początków kolejnictwa dworzec w Jaworzynie Śląskiej, jeden z najstarszych w Polsce, przez całe dziesięciolecia był największą dumą miasta i jego mieszkańców. Wybudowany został jako dworzec wyspowy, dlatego też podróżnych można było obsługiwać tu z obu stron budynku. Jaworzyński dworzec posiadał bogatą architekturę utrzymaną w stylu neoklasycznym pierwszej połowy XIX wieku. Od strony północnej wybudowano dwie wieże-baszty, zakończone szpicami. Pasażerowie zbliżający się pociągiem do Jaworzyny widzieli je już z daleka. Długie zadaszone perony, o ozdobnych konstrukcjach, pozwalały oczekiwać tutaj na pociąg w komfortowych warunkach.
Pomimo wybudowania w latach dwudziestych XX wieku „Nowego Dworca”, ten historyczny, pierwszy dworzec funkcjonował aż do lat 70-siątych XX wieku. Do dziś mieszkańcy Jaworzyny z sentymentem wspominają potrawy serwowane w dużej dworcowej restauracji. W budynku Dworca znajdowały się pomieszczenia dla urzędników kolejowych, poczekalnie dla podróżnych różnych klas, kasy biletowe i oczywiście bogato dekorowana restauracja dworcowa. Dla podróżnych którzy musieli spędzić noc w Jaworzynie oczekując na kolejny pociąg, w pobliżu dworca powstały karczmy i hotele. Do dziś na budynku na przeciw dworca znajduje się płaskorzeźba w kształcie słońca, symbol Hotelu pod Słońcem.
Opis powstał dzięki Pani Katarzynie ze Świdnicy
