Stadion w Słubicach powstał jako stadion miejski Frankfurtu nad Odrą. Prace prowadzono w latach 1914-1927. Wraz z otaczającymi go zielonymi terenami sportowymi, jest jednym z niewielu zachowanych przykładów sportowej architektury użyteczności publicznej w Polsce i w tej części Europy. Na szczególną uwagę zasługuje budynek arkadowy wieńczący trybuny od strony południowo-wschodniej, który prezentuje wysoki poziom architektoniczny.
Zabytek ten jest przy tym unikalną mieszanką form i stylów, w których doszukać się można wpływów ekspresjonizmu, wczesnego modernizmu, art deco i stylów monumentalnych z pocz. XX w. Łączą się one w głównym motywie kompozycji, jakim jest motyw arkad nawiązujący do form antycznych, co czyni stadion w Słubicach jedyną w swoim rodzaju budowlą.
Od II Wojny Światowej stadion i jego otoczenie są wykorzystywane jako główny teren sportowy miasta. W skład kompleksu stadionu wchodzi m.in. bieżnia lekkoatletyczna, basen i boiska futbolowe, które umożliwiły do tej pory trening wielu sportowcom rozpoczynającym tutaj swoją karierę, w tym np. Łukaszowi Fabiańskiemu. Niestety, przez lata obiekt przeszedł szereg modyfikacji, które nie zawsze przekładały się na korzyść dla jego funkcjonalności i architektury. M.in. trwale zamknięte zostało połączenie pomiędzy otwartymi na zewnątrz arkadami a wielofunkcyjnym wnętrzem budynku. Dofinansowanie otrzymane z konkursu umożliwiłoby cofnięcie części z tych niekorzystnych modyfikacji i pozwoliło na przywrócenie mu pełni funkcjonalności.
Opis powstał dzięki Panu Adrianowi