Kuźnia Wodna w Oliwie to unikatowy zabytek i jedyny tego typu działający obiekt w Polsce zachowany do dziś. Po raz pierwszy wymieniona została w źródłach pisanych w 1597 r., a pracowała aż do 1948 r. Funkcjonowała przez prawie 350 lat wykorzystując siłę spiętrzonych wód Potoku Oliwskiego. Nad potokiem kiedyś działało ok. 25 młynów. Mełły zboże, produkowały papier, a także przekłuwały metale, z których kowale produkowali przedmioty codziennego użytku. Kuźnia Wodna jest największym i najdłużej działającym tego typu obiektem. Jej stan zachowania i wyposażenie zasługują na rewaloryzację oraz budowanie dumy lokalnej społeczności z tego zabytku.
Kuźnia Wodna od 2018 r. jest oddziałem Muzeum Gdańska. Położona jest w otoczeniu Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, w naturalnym otoczeniu lasów. Drewniany budynek składa się z dwóch części wzniesionych po obu stronach Potoku Oliwskiego i zadaszonego pomostu. W Kuźni Wodnej znajdują się trzy zabytkowe koła wodne. Dwa o średnicy prawie 4 m napędzają ćwierćtonowe młoty, trzecie napędza nożyce. Konstrukcja młotów pochodzi z II połowy XIX w. lub początku XX w. Oba warsztaty posiadają piece i paleniska oraz są wyposażone w zabytkowe narzędzia kowalskie.
Opis powstał dzięki Panu Bartoszowi z Gdańska
