Budynek obecnego Zespołu Szkół Agroprzedsiębiorczości ponad sto lat temu wchodził w skład zespołu obiektów Krajowej Niższej Szkoły Rolniczej w Miłocinie. Wówczas do majątku szkolnego należały: budynek szkoły, dom dyrektora, dom nauczycieli, dom woźnego, spichlerz, piwnica, chlewnia oraz obora. Budynek ówczesnej Krajowa Niższej Szkoły Rolniczej, otworzonej w 1906 roku, znajdował się na terenie dawnego folwarku miłocińskiego, należącego kolejno do rodzin: Skrzyńskich, Bobrownickich i Jędrzejowiczów. […]

Zabytkowy budynek dawnych stajni cugowych Księcia Andrzeja Lubomirskiego usytuowany na terenie Zespołu Pałacowo-Parkowego obecnie Muzeum w Przeworsku powstał na pocz. XIX w., a po roku 1869 został rozbudowany. Obecnie w budynku mieści się ekspozycja i biura Działu Historii Pożarnictwa (Muzeum Pożarnictwa), które jest drugim pod względem wielkości Muzeum Pożarnictwa w Polsce. Powstało ono w 1974 r. z prywatnych zbiorów kolekcjonera i działacza Ochotniczej Straży Pożarnej w Przeworsku pana Leona

Zespół Pałacowo-Parkowy to urokliwie położony nad rzeką Mleczką rozległy park zabytkowy. Na jego terenie znajduje się wiele interesujących zabytków: pałac Lubomirskich z XIX w. – siedziba Muzeum w Przeworsku, oficyny, oranżeria, kordegarda, zespół dawnych stajni cugowych w których mieści się Muzeum Pożarnictwa, Dom Koniuszego, Domek Ogrodnika. Park składa się z dwóch części – parku włoskiego i angielskiego. Rośnie w nim wiele interesujących drzew, w tym wiele

Zabytek ma ciekawa historię i architekturę. Został zbudowany w 1929 r. Znajduje się w dzielnicy willowej Przemyśla, wokół tego budynku znajduje się ładnie utrzymany ogród. Aktualnie pełni funkcje budynku administracyjno-dydaktycznego. Opis powstał dzięki społeczności lokalnej w Przemyślu

Dominikanie rozpoczęli budowę murowanego klasztoru w 1575 roku z własnej cegielni. Wybudowane wtedy zostało cellarium murowane z drewnianymi stropami, przesklepiono prezbiterium kościoła oraz powstał budynek dla służby klasztornej. W 1588 roku w klasztorze wybuchł pożar, w czasie którego spłonęła część budynków. W 1589 roku przeor Antoni Grodzki rozpoczął odbudowę i wtedy to wybudowane zostało wschodnie skrzydło z refektarzem i ośmioma celami w dormitorium. W 1606 roku przeor Wincenty Skniłowski wzniósł

Zespół zamkowy posiada dużą wartość historyczną zarówno dla miejscowości Pruchnik jak i dla gminy, powiatu i województwa. Jego lokalizacja oraz duża powierzchnia terenów zielonych sprzyja do spędzania wolnego czasu. Pierwsza wzmianka historyczna o warownej rezydencji pochodzi z 1484 r., a dotyczy pożyczki na budowę przez syna Piotra Pruchnickiego od Jana z Bystrzejowic. Założenie warowni musiało zatem nastąpić w I-wszej poł. XV w., za Mzutowskich lub też Pruchnickich. To pierwsze średniowieczne

Dwór rodziny Rylskich wzniesiony został w II połowie XIX wieku. Ostatnimi właścicielami do roku 1945 była rodzina Tchórznickich. Budynek dworu był kilkakrotnie remontowany, po roku 1918 zostało dobudowane piętro, wskutek czego obecny stan nie przypomina pierwotnego, a raczej dwór szlachecki. Pierwotnie dwór posiadał basztę, wysoką na cztery sążnie ze strzelniczką na szczycie o sześciu oknach. Obecnie w budynku znajduje się szkoła podstawowa. Opis powstał dzięki Pani

Pacław to dawna dworska wieś (leżąca w cieniu Kalwarii Pacławskiej) której w 1601 r jednym z jej właścicieli był Andrzej Fredro z Pleszewic – stanowi klasyczny przykład zanikającego świeckiego budownictwa drewnianego. Jego najstarsze drewniane domy pochodzą z I poł. XIX w. Najczęściej ściany zewnętrze wykonano z obustronnie ciosanych ręcznie belek wzmacniane na zewnątrz ukośnie drewnianymi listwami na które to w kilku domach pokrywano glinianym tynkiem zmieszanym z gruzem ceglanym.

Cerkiew murowana, z pięknym wystrojem elewacji i wnętrza. Zbudowana na miejscu starszej, drewnianej cerkwi z 1841, która spłonęła w roku 1906. Cerkiew została oddana do użytku w 1911. Po wojnie użytkowana jako magazyn, obecnie opuszczona i zdegradowana. Otoczona murkiem ogrodzeniowym i bramą. Brzeg wzgórza cerkiewnego wzdłuż szosy jest obmurowany kamieniami. Pozostała część ogrodzona murem kamiennym. Murowana z cegły, kryta blachą. Wzniesiona na planie trójdzielnym, posiada od wschodu portyk na dwu

Budynek jest ostatnim obiektem znajdującym się w zespole pałacowo – parkowym w Kosienicach. W latach 1873 – 1914 pełniła ważną rolę, mającą na celu opiekę i wychowanie dzieci. Budynek wraz z parkiem po II wojnie światowej był użytkowany jako mieszkania. Od 2021 r. pozostaje nieużytkowany. Elewacje wsparte na gładkim cokole, naroża zaakcentowane pilastrami, zwieńczone prostym fryzem ujętym profilowanymi gzymsami. Posiada klasycystyczny charakter, czytelny układ wnętrza, choć