Mury obronne w Gryfinie zaczęto budować po 1284 roku, gdy książę zezwolił miastu na budowę obwarowań. Kamienne mury na obwodzie 1900 metrów prawdopodobnie nie powstały bezpośrednio po tej dacie. Mury wzniesiono z kamienia polnego układanego w grube warstwy, wyrównywane co ok. 1m drobnymi kamykami i okrzeskami. Obecna wysokość murów nie przekracza 4 metrów pierwotnie sięgała około 6m. Już podczas wojny trzydziestoletniej mury, zwłaszcza na odcinku zachodnim, często podmywane przez wody […]

Mury obronne i bramę zwaną Bańską lub św. Jerzego zaczęto budować po 1284 roku, gdy książę zezwolił miastu na budowę obwarowań. Kamienne mury na obwodzie 1900 metrów nie powstały z pewnością bezpośrednio po tej dacie, zapewne w pierwszej kolejności otoczono miasto wałem ziemnym, później zdwojonym od strony wschodniej, gdzie naturalne warunki obrony były najmniej korzystne. Mury wzniesiono z kamienia polnego układanego w grube warstwy, wyrównywane co ok. 1m drobnymi kamykami

Wodociągową wieżę ciśnień zbudowano w 1935 roku na terenie ujęcia wody. W wyniku działań wojennych 1945 r. pociski artyleryjskie poczyniły niewielkie uszkodzenia elewacji w wyższych partiach budowli. Uszkodzeń tych nie usuwano, gdyż nie posiadały wpływu na walory eksploatacyjne wieży. Do 1996 roku służyła do przechowywania nadwyżki wody z wodociągu miejskiego i wyrównywania ciśnienia w sieci. Ze zbiornika wieżowego czerpał wodę również pobliski szpital. W 1992 roku podjęto remont budowli. Obecnie wieża

Zgłaszany zabytek to przedwojenny budynek, którego powstanie datuje się na drugą połowę XIX w. Około 1914 roku została wykonana gruntowna przebudowa pod kierunkiem niemieckiego architekta Waltera Gropiusa (architekt modernistyczny, jeden z głównych przedstawicieli stylu międzynarodowego, założyciel Bauhausu). Gmach pełnił rolę Powiatowej Kasy Oszczędnościowej, następnie był siedzibą banku PKO BP. W czerwcu 2019 r. budynek został odkupiony przez Powiat Drawski. Obecnie mieszczą się w nim

Zabytkowy budynek od prawie 30 lat niszczeje i nikt w niego nie inwestuje. Mimo to zachował piękne elementy architektoniczne, które do dziś zachwycają nie jedną osobę. Wybudowana w 1905 roku willa była własnością miejscowego fabrykanta, po wojnie mieściła się w niej biblioteka pedagogiczna, a w 1974 roku budynek przejęła spółdzielnia pracy i usług handlowych. Potem mieścił się tu powiatowy oddział wojewódzkiego związku gminnych spółdzielni. Ta instytucja odsprzedała w 1993 roku willę

Brama Świecka w Chojnie jest jedną z dwóch zabytkowych bram wjazdowych do Chojny, stanowiącą część zachowanych średniowiecznych obwarowań miejskich. Jej nazwa pochodzi od miejscowości Świecie nad Odrą (dzisiejsze miasto Schwedt w Niemczech). Brama wraz z obwarowaniami wpisana jest do rejestru zabytków Zachodniopomorskiego Konserwatora. Basztę wzniesiono w XV wieku, a do budowy wykorzystano czerwoną cegłę oraz kamień polny. Gotycka budowla posiada kwadratową podstawę z ostrołukowym przejazdem (nieużykowanym), natomiast jej

Zabytkowy obiekt wybudowany w XIV, związany z zespołem klasztoru cystersów w Bierzwniku, wpisany jest do rejestru zabytków. Zniszczeniu uległ w czasie ostatniej wojny. Do dziś zachowały się tylko jego średniowieczne ściany zewnętrzne oraz architektonicznie ciekawe otoczenie klasztoru. Zachowany po 1945 r., pierwotny szczyt płn. mimo podparcia runął w 1991 r. Budynek w kształcie czworoboku o wymiarach 33,01 – 33,34 x 15,02 – 15,50 m. Oś budynku przebiega z płn. – zach na płd.