Park znajduje się przy pałacu, w który obecnie jest ulokowany szpital psychiatryczny dla dzieci i młodzieży (Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży). Sam pałac przez swoją funkcję jest niedostępny dla osób zwiedzających. Natomiast park za pałacem – jest przestrzenią otwartą. Znajduje się w nim wiele cennym drzew (m.in. aleja lipowa), a jego historia ściśle związana jest z historią pałacu. Dawne aleje spacerowe są od lat zaniedbane, przez co nie służą lokalnej

Pałac wzniesiony został przez księcia Henryka von Reuss w stylu renesansowych rezydencji francuskich w latach 1876-1901. Po 1945 roku pałac został rozgrabiony i popadał w coraz większa ruinę. W latach 1979-1983 został odbudowany i adaptowany na potrzeby gminnej oświaty. Obecnie w pałacu mieści się szkoła podstawowa, gimnazjum oraz baza noclegowa. W otoczeniu pałacu znajduje się szereg związanych z nim obiektów:  klasycystyczna oficyna powstała na początku XIX wieku, w której obecnie mieści

Ruina przedstawia pozostałości średniowiecznego zamku, wielokrotnie wzmiankowanego w źródłach historycznych. Na zamku rezydowali książęta ze śląskiej linii Piastów. Pierwsza ciężka próba wojenna miała miejsce podczas oblężenia miasta przez wojska węgierskie króla Macieja Korwina w 1488 roku. W 1642 roku na zamku uparcie broniła się załoga szwedzka, ulegając jednak ciężkim bombardowaniom i szturmom wojsk cesarskich. Wtedy twierdza poważnie ucierpiała. w XVIII wieku zostały wykorzystane przy

Sulechowską wieżę ciśnień wzniesiono w 1904 r. Jest budowlą murowaną z cegły klinkierowej czerwonej i żółtej, o wysokości 38 m. Konstrukcja podstawy wieży wykonana została na rzucie ośmiokąta, trzonu i głowicy na rzucie koła. Trzon ma formę zwężającego się ku górze walca zakończonego cylindryczną głowicą nakrytą dachem stożkowym. W elewacji głównej wyróżnia się wejście z bogatym wystrojem architektonicznym. Wejście ujmuje ostrołukowy portal uskokowy, a nad nim znajduje się gzyms

Nieruchomość jest położona w centrum miasta, w bliskiej odległości od otyńskiego ratusza. Obejmuje ruiny klasztoru (wcześniej zamku) oraz park wpisane do rejestru zabytków jako zespół architektoniczny (kościół i klasztor). Budowla na przestrzeni wieków zmieniała swoje oblicze i funkcję. Pierwsze mury gotyckiego wówczas zamku stanęły na początku XIV wieku. Początkowo najprawdopodobniej był to zamek z wieżą, którą 200 lat później przedstawiono w dokumencie herbowym Otynia wystawionym przez króla Ferdynanda

Zabytkowy zespół pałacowo-parkowy w Naiwiskach składa się z parku, pałacu oraz zabudowań folwarku. W 1753 roku idąc z duchem epoki, gruntowanie przebudowano pałac, a parkowi nadano cechy angielskich założeń ogrodowych. Park znajduje się w centrum miejscowości i jest chętnie odwiedzany przez mieszkańców. Przez park przepływa naturalnie meandrująca rzeka Urzucianka, a w jego centrum znajdują się dwa wyschnięte niegdyś stawy. Od 2015 roku działa tu lokalne Stowarzyszenie Park w Niwiskach, które

Zamek w Międzyrzeczu to otoczona fosą średniowieczna twierdza obronna wzniesiona ok. 1350 r. przez Kazimierza Wielkiego. Zamek zlokalizowany jest na niewielkim pagórku w widłach dwóch rzek – Obry i Paklicy. Cały zespół składa się z zamku, muzeum oraz parku.  Przez lata w warowni stacjonowały polskie wojska, strzegące pobliskiej granicy kraju. Dziś z dawnej potęgi umocnień niewiele pozostało. Mury mają kształt podkowy o łącznej długości 145 metrów i 2,6 metrów