Budynek dawnego Kasyna Urzędniczego to perełka architektoniczna wpisana w historię miasta i regionu od przełomu lat 20/30 XX wieku. Ten piękny obiekt w stylu tzw. zmodernizowanego klasycyzmu z elementami tradycji palladiańskich został oddany do użytkowania na potrzeby kulturalno-społeczne mieszkańców miasta w ramach realizacji koncepcji COP przez przedwojenny polski rząd. Działało tu jedyne w regionie kino, znajdowała się sala odczytów i gier, sala bankietowa, pokoje biurowe i hotelowe, czytelnia, sala […]

Położony na skarpie nad Bugiem zabytkowy park, będący dla mieszkańców miejscem rekreacji, wypoczynku oraz kontaktu z kulturą, jest nieszablonową formą kontaktu człowieka z historią i zabytkami. W pięknym otoczeniu roślin mających kilkaset lat pojawia się nastrój i przestrzeń na kontemplację śladów jakie pozostawiła po sobie historia XIX-wiecznej rezydencji biskupów płockich i inspiracją do poszukiwania innych zabytków znajdujących się w gminie Wyszków. Opis powstał dzięki Pani Annie z Wyszkowa.

Willa Bohdana Pniewskiego to dom własny i pracownia architektoniczna jednego z najsłynniejszych polskich architektów. Pniewski przebudował na ten cel w latach 30. XX wieku budynek muzeum zoologicznego Branickich. Pierwotnie w tym budynku miała być loża masońska, a same założenia wchodziły w skład projektu pałacowo-ogrodowego „Na górze” Szymona Bogumiła Zuga, wybudowanych w XVIII wieku.Pniewski przebudował budynek, łącząc przeszłość z modernistycznym spojrzeniem i tworząc budynek kontrastów. W budynku zachowała się

Dwór z drugiej połowy XVIII w., przebudowany ok. 1950 r., z otaczającą go pozostałością parku podworskiego z zachowanymi elementami geometrycznymi z XVIII w. o powierzchni 2,4 ha. Dwór i park są umieszczone w rejestrze Konserwatora Zabytków. Jest to obiekt położony w centrum gminy Lesznowola, przy drodze wojewódzkiej 721. Obecnie dwór to pustostan, który wymaga generalnego remontu, aby mógł służyć obecnym i następnym pokoleniom Mieszkańców gminy. Opis powstał dzięki Pani Grażynie

Budynek dawnej parowozowni na stacji Chylice jest jedną z niewielu pozostałości historycznej zabudowy infrastruktury Kolei Wilanowskiej założonej w 1891 r. Jej budowa pozwoliła na rozwój Warszawy i okolicznych miejscowości. Jest związany także z postacią Henryka Hussa (1838-1916) inżyniera kolejnictwa, pomysłodawcy, propagatora i projektanta warszawskich kolei podmiejskich. Wybudowany w latach 1895-1896 odcinek łączący Konstancin Jeziornę z Piasecznem obsługiwał zarówno przewozy pasażerskie jak i towarowe (a szczególnie materiały budowlane

Zabytkowy ratusz z końca XVIII wieku jest jedną z najstarszych budowli w Mławie. Został wzniesiony za panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który zgodził się przekazać na jego budowę część dochodów z produkcji i sprzedaży trunków. W 1789 r. mieszczanie umieścili na nim w języku łacińskim napis: „Za panowania najjaśniejszego Stanisława Augusta z Bożej łaski Króla Polski, wielkiego księcia Litwy przy poparciu starosty mławskiego Adama Feliksa dwóch imion Piotrowicza,

Park ze stawami stanowi jeden z elementów zespołu dworskiego zapisanego w rej. zabytków pod nr. A-1323. Całość składa się z: dworu drewnianego (z XIX), parku ze stawami (XVII-XIX), ogrodzenia z bramą od strony ulicy (XIX) I pozostałości dworu obronnego (XVI-XVII w., nr rej. 625/62). Zespół dworski w Miedznie stanowi dowód dawnej świetności miasta i jego właścicieli – kolejno rodzin Wodyńskich, Butlerów, Kuczyńskich i Ostrowskich. Na przestrzeni 500 lat gościnne progi

Lokalizacja i architektura budynku pozwalają na realizację w nim kilku uzupełniających się funkcji, które powinny zapewnić utrzymanie zabytku. Może on służyć lokalnej społeczności i turystom odwiedzającym Warszawę jako miejsce upamiętniające i przybliżające twórczość Magdaleny Abakanowicz i innych polskich rzeźbiarek. Ekspozycji towarzyszyć będzie część dedykowana twórczości artystycznej – ognisko artystyczne dla mieszkańców. Zabytkowy budynek będzie pod opieką i siedzibą lokalnego klubu seniora, zespołu ludowego, koła

Ratusz został wzniesiony w latach 1842-1843 według projektu Henryka Marconiego. Od frontu posiada portyk o czterech kolumnach toskańskich dźwigających balkon pierwszego piętra. W przedłużeniach elewacji frontowej zbudowano dwie bramy przejazdowe zwieńczone trójkątnymi szczytami. Opis powstał dzięki Pani Magdalenie z miejscowości Błonie.