Muzeum Ziemi Krajeńskiej mieści się w dawnym magazynie zbożowym, który był typową budowlą w XIX -wiecznym Nakle, w owym czasie regionalnym centrum przeładunku i magazynowania zboża. Do dziś zachowało się w mieście jeszcze 6 podobnych obiektów (w tym 2 zrekonstruowane). Spichlerz został wzniesiony w technice szkieletowej (popularny „pruski mur”) na przełomie XIX i XX wieku. Pierwszym właścicielem znanym ze źródeł pisanych (księga wieczysta z 1905 roku) był Salomon Kätz, rentier spoza Nakła mieszkający na stałe w Charlotten. W roku 1912 spichlerz nabył nakielski kupiec Joseph Siegbert. Od 1919 roku obiekt przeszedł na własność Skarbu Państwa nie zmieniając swej funkcji. W latach 40. XX wieku zawiadywała nim Spółdzielnia Gminna. Kiedy 20 lat później, na początku lat 60. pojawił się pomysł utworzenia w Nakle muzeum, zdecydowano się adaptować na ten cel właśnie spichlerz przy ul. Pocztowej 14. W latach 70. sporządzono projekty adaptacyjne, a 27.09.1983 został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A/974. Pracę budowlane rozpoczęto w 1985 roku. Ze względu na zły stan techniczny, budynek został rozebrany do fundamentów i zrekonstruowany. Uroczyste otwarcie nowej siedziby Muzeum nastąpiło 3 maja 1990 roku. Budynek zachował swój pierwotny wygląd zewnętrzny. Wnętrza natomiast, przystosowano do nowych potrzeb. Na parterze mieszczą się biura, biblioteka i sala warsztatowa. 1. piętro przeznaczone jest na ekspozycje czasowe i magazyn zbiorów. Na 2. piętrze usytuowano wystawę stałą, opowiadającą o historii miasta i regionu.
Opis powstał dzięki Panu Tomaszowi z Mroczy
