W skład Regionalnej Sali Muzealnej w miejscowości Zagwiździe wchodzą trzy budynki: magazyn młotowni (z przycinarką – sztancą), fryszernia (obecnie sala spotkań z sanitariami, wystawa kuchni i pokoju gościnnego z lat 60-tych) oraz młotownia (kuźnia z zachowanym oryginalnym młotem, napędzanym kołem wodnym i piec cajnarski – kuźniczy).
Społeczny opiekun zabytków – pan Andrzej Puławski – w 1986 r. wystąpił do naczelnika gminy Murów i wojewódzkiego konserwatora zabytków w Opolu o wykonanie remontu ruin zabytkowej Huty Żelaza z 1754 r. Po roku negocjacji gmina wykupiła obiekt z rąk prywatnych. Andrzej Puławski założył Społeczny Komitet Odbudowy Zabytków, do którego zaprosił rzemieślników, strażaków oraz okolicznych mieszkańców.
W 1987 roku wojewódzki konserwator zabytków wydał pozwolenie na remont, a naczelnik gminy zapewnił środki na zakup materiałów i częściowe wykonanie prac. Pozostałe czynności zostały wykonane w czynie społecznym. Do Komitetu przyłączyły się zakłady pracy z terenu gminy oferując sprzęt oraz brakujące materiały. Remont koła wodnego wykonał rzemieślnik – ślusarz Gerard Segieth wraz z synami, w wiejskim warsztacie ślusarskim w Starych Budkowicach. Obiekt odbudowano w niespełna dwa lata, a jego oficjalne otwarcie odbyło się 23 maja 1989 r. Był wykorzystywany sporadycznie i przeszedł pod opiekę Ochotniczej Straży Pożarnej w Zagwiździu.
W 2002 r. Pan Puławski, z pomocą miejscowych strażaków, zorganizował w nim Regionalną Salę Muzealną. Od tego czasu zgromadził ponad trzy tysiące różnych eksponatów dotyczących działalności Huty jak i życia pobliskich mieszkańców.
Opis powstał dzięki Pani Wiolecie z miejscowości Kały.
