Ruina murowanej cerkwi w wysiedlonej i spalonej wsi Krywe. Jest malowniczo położona wśród otaczających ją wzgórz i dominuje nad obszarem dawnej wsi. Jest jedną z nielicznych ocalałych bieszczadzkich cerkwi i choć jest w stanie ruiny (stoją tylko ściany boczne) to ewenementem jest to że w ogóle jest. Jej mury, dzwonnica stojąca obok, okalający ją cmentarz opowiadają historię ludzi którzy kiedyś tam mieszkali. Opowiadają o bogactwie kulturowym Łemków i Bojków. Opis powstał dzięki […]

Zgłoszony obiekt to wyjątkowo okazała kamienica mieszczańska, położona tuż przy krośnieńskim Rynku. Obiekt jest jedną z najbardziej charakterystycznych i najciekawszych architektonicznie kamienic Zespołu Staromiejskiego Krosna. Kamienica ta wybudowana została w 1890 roku przy tzw. ulicy Jatkowej (obecnie Blich 1). Pierwszym właścicielem był kupiec Jonas Stiefel, kolejny właściciel to Izaak Stiefel, m.in. właściciel kopalni nafty „Wietrzanka” w Długiem koło Krosna. Po wojnie budynek został przejęty

Najpiękniejsza kamienica w Jarosławiu i jedna z najpiękniejszych kamienic mieszczańskich w Polsce. Zachowała pierwotne wnętrze oraz oryginalne fasady z I poł. XVII w., nałożone na niezwykle kształtną, kubiczną bryłę, sięgającą XVI w. Tworzą one spójną całość charakterystyczną tylko dla Jarosławia. Oryginalność i bardzo dobry poziom artystyczny fasad kamienicy spowodował, że przez dłuższy czas określano ją błędnie „starym zamkiem”. Od 1945 r. kamienica jest siedzibą muzeum i głównym obiektem muzealnym obrazującym pozycję

Budynek był pierwotnie siedzibą gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Brzozowie. Budynek został zbudowany w latach 1909-1910, według projektu arch. Jana Sasa-Zubrzyckiego. Kamień węgielny został poświęcony 2 października 1910, a budowę prowadził Stanisław Majerski. Wykonany na rzucie w kształcie litery L. W rogu budynku wkomponowana została wieża. Na elewacji umieszczone zostały płaskorzeźby przedstawiające podobizny królów Polski, które wykonał S. Majerski. Już od roku

Park został założony w poł. XIX wieku, kiedy właścicielami pałacu byli Kowalscy herbu Habdank. Teren zabezpieczony został ogrodzeniem. Rodzina Kowalskich zamieszkiwała zamek do 1936 roku, do śmierci ostatniego męskiego potomka Stanisława, ostatniego z rodu z linii birczańskiej. Obecnie park nie jest zagospodarowany. Istniejące alejki są w większości gruntowe, nieregularne i podmokłe. Na terenie parku znajduje się ciek wodny, który zasila staw, położony w dolnej części parku. Na terenie