Zespół pałacowo-parkowy znajdujący się w Sławikowie w województwie śląskim, obecnie w stanie ruiny. Pałac nie będąc przedmiotem kompleksowych badań archeologów i historyków nie ma sprecyzowanie określonej daty powstania. Edward Wieczorek określa powstanie pałacu na koniec XIX wieku, z kolei Tadeusz Chrzanowski i Marian Kornecki w Katalogu zabytków sztuki w Polsce datował powstanie pałacu jako III ćwierć XIX wieku. Grzegorz Wawoczny natomiast powiązał budowę pałacu z Fryderykiem Grzegorzem von […]

Pierwsza wzmianka o Sierakowie pochodzi z 1447 roku. W pierwszej połowie XVI w. właścicielem wioski był Jerzy Diwkowski, który toczył spór o granice majątków z właścicielem Boronowa, ostatecznie rozstrzygnięty w 1533 r. Właściciele Sierakowa bardzo często się zmieniali, o wielu nie posiadamy żadnych informacji. Kolejnym znanym posiadaczem majątku był Jan Roużic z Chelmu, który w pierwszej połowie XVII w. ożenił się z Ewą, córką Jana Koschitzkiego z Łagiewnik. W 1679 r. Jerzy

Wieża obronna/więzienna w Raciborzu to najlepiej zachowany element jego fortyfikacji miejskich. Baszta została wzniesiona w 1574 r., po wielkim pożarze Raciborza, jako wieża więzienna. Z oczywistych względów pełniła także funkcję obronną. Mimo wielkiej likwidacji fortyfikacji w latach 1817-1828 zachowano budynek baszty zachowując także jej przeznaczenie na więzienie– pełniła funkcję aresztu miejskiego. Przy wieży zachował się także spory fragment murów obronnych. Po 1860 r. na terenie zasypanej

W Sudole – południowej dzielnicy Raciborza – pomiędzy ulicami Czynu Społecznego i Korczaka zachował się ciekawy, mały zabytek architektury chłopskiej wybudowany w 1821 r. – jak dowodzą badania drewna użytego do jego budowy. Badania pokazały również, że część beli drewnianych wykorzystanych do konstrukcji więźby dachowej jest jeszcze starsza (bele prawdopodobnie zostały użyte wtórne) – pochodzą aż z 1718 r., czyli pamiętają czasy, kiedy ziemia raciborska

Kompleks zabudowy powstał pod koniec XIX wieku, pierwsze zabudowania obejmowały budynek magazynowo–warsztatowy oraz zespół łaźni. Wkrótce na terenach położonych po przeciwnej stronie torów kolejowych, zbudowano nowy zespół stacyjny. Wielka hala wachlarzowa powstała w pierwszych latach XX wieku. Kolejnym etapem rozbudowy była budowa wieży wodnej w sąsiedztwie lokomotywowni oraz nowych budynków uzupełniających dotychczasowy zespół zabudowy stacji. Przypuszcza się, że jeszcze przed wybuchem I wojny światowej wybudowano

Kopalnia Anna jest integralną częścią Miasta Pszów. Z całą pewnością, można powiedzieć, że Miasto wszystko co posiada, zawdzięcza kopalni. Każdy z mieszkańców ma w swojej rodzinie ojca, dziadka, brata, męża lub wujka, który pracował na tej właśnie kopalni. To ona gwarantowała comiesięczny zarobek i wykarmiała całe rodziny. Dziś, gdy kopalnia już od ładnych paru lat nie funkcjonuje, budynki po prostu niszczeją, a wspomnienie o potędze miasta powoli zanika. Budynek maszyny wyciągowej szybu

Zespół Kamienic przy ulicy Wojska Polskiego (nr 1 i 3) jest jednym z ciekawszych obiektów historycznych Pszczyny. Początki Zespołu Kamienic sięgają XVIII wieku. Przez kolejne dziesięciolecia zamieszkiwany był przez osoby znane i szanowane. Jednym z właścicieli był radca książęcy August Urban. Inny znany właściciel to Johann Albrecht von Roeder, starosta pszczyński, czy książę Jan Henryk XI Hochberg, magnat, przemysłowiec, arystokrata, honorowy kawaler zakonu Joanitów.

Jest to najstarszy zabytek z 1798 r. związany z historią hutnictwa , jedyny tego rodzaju na pograniczu śląsko-małopolskim. Tutaj znajdują się korzenie , na bazie których powstała Fabryka Urządzeń Mechanicznych – znany producent obrabiarek. Od 2012 opiekował się wieżą Klub Pasjonatów Historii Lokalnej, który zgromadził eksponaty . Można je oglądać we wnętrzach, które jednak wymagają gruntownej rewitalizacji. Historia Poręby to historia pogranicza nie tylko śląsko- małopolskiego. Przewijają się tutaj

Zamek Ogrodzieniec w Podzamczu wraz ze wzgórzem zamkowym jest wpisany do rejestru zabytków woj. śląskiego. Zbudowany w stylu włoskiego gotyku z elementami gotyku francuskiego zamek powstał w XIV w. z inicjatywy króla Kazimierza Wielkiego. W XVI w. kupiecki ród Bonerów dokonał rozbudowy zamku w stylu renesansowym, czyniąc z niego imponująca siedzibę rodową, porównywaną do zamku królewskiego na Wawelu. Rozbudowa zamku, w trakcie której dodano elementy barokowe kontynuowana była w XVII w.

Budynek został wzniesiony w nawiązaniu do form modernistycznych, posiada funkcjonalistyczne wnętrze całkowicie podporządkowane funkcji młyna. Jest to przykład budownictwa produkcyjnego dla przemysłu spożywczego, posiadającego także wartość historyczną w skali regionu. Stanowi świadectwo minionej epoki. Wnętrza budynku zajmują urządzenia związane z dawną jego działalnością, świetnie zachowane i tworzące ciąg technologiczny młyna elektrycznego. Młyn w Dąbrówce Wielkiej (dzielnica historyczna Piekar Śl.) powstał w krótkim czasie