Glorietta jest budowlą z przełomu XVIII/XIX wieku, stanowiącą zamknięcie od południa osi pałacowej. Takie obiekty były modne i charakterystyczne dla założeń pałacowych od połowy XVIII w. Występują w najświetniejszych europejskich rezydencjach. Zabytek wpisuje się w ówczesny europejski trend. Jest budowlą szczególną. Fundator zespołu pałacowego, kanclerz wielki koronny Jan Małachowski pobudował go dla swoich synów, w tym Stanisława późniejszego marszałka Sejmu Czteroletniego oraz Jacka – […]

Gotycka kapliczka św. Katarzyny zalicza się do najstarszego tego typu obiektów w Polsce. Ufundował ją w 1430 r. biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki. Usytuowana była dawniej przy trakcie biegnącym z Ostrowca do Iłży, na terenie nieistniejącego obecnie przysiółka wsi Kurzacze. Obecnie znajduje się w lesie, przy drodze gruntowej z Miłkowskiej Karczmy do Boru Kunowskiego. Kapliczka pełniła funkcje sakralne oraz wyznaczała granicę miedzy dwoma kluczami dóbr biskupich; iłżeckim i kunowskim. Z XV

Ruiny Pałacu Biskupów Krakowskich w Bodzentynie to miejsce pełne historii i niepowtarzalnego klimatu. To jeden z najstarszych zabytków w powiecie kieleckim, który wciąż skrywa wiele tajemnic. Jego historia sięga II połowy XIV wieku, kiedy to biskup krakowski Floriana z Mokrska herbu Jelita zainicjował wybudowanie na wzgórzu murowanego zamku, otoczonego fosą i połączonego z miejskimi fortyfikacjami Bodzentyna. XV i XVI wiek to niewątpliwie lata świetności pałacu. Znaczenie bodzentyńskiej rezydencji zaczęło maleć

Zamek w Chęcinach to jeden z najcenniejszych zabytków województwa świętokrzyskiego. Jego wielowiekowa historia, wiąże się z najważniejszymi wydarzeniami w dziejach naszej ojczyzny. Począwszy od jego początków z czasów Wacława II i Władysława Łokietka, był świadkiem wzlotów, potęgi, upadku i odrodzenia Rzeczypospolitej. Szczęśliwie przetrwał zawieruchę ostatnich wojen i od kilkudziesięciu lat, staraniem lokalnych władz i samorządów, przywracany jest jego blask. Niestety daleko mu jeszcze do XV – XVII wiecznej świetności, gdy był

W Bobrzy miał powstać olbrzymi Zakład Wielkopiecowy, produkujący 5 100 ton surówki żelaznej rocznie. Projekt finalny zakładu został wykonany w latach 1826-1827. Do roku 1830 wykonano m.in.: mur oporowy dla górnego terenu zakładu , halę przygotowującą wsady do pieców, 1 węgielnie, staw zaporowy, kanał, fragment tamy. Kres robót położyły: powódź w 1828 r. (zrywająca tamę) i wybuch Powstania Listopadowego w 1830 r. Przerwanych robót